Opinie i Analizy

Nie umiem się pogodzić z tym, do czego przez ostatnie lata została doprowadzona polska edukacja, i jak szybko z nauczycieli zrobiono dziadów. Bardzo chętnie zagłosowałabym na kogoś, kto miałby pomysł, jak przywrócić minione lata świetności naszej szkole, jak wrócić do poziomu, który prezentowali niegdyś absolwenci szkół podstawowych, średnich i uczelni wyższych.

Połowa życia spędzona w Ameryce upoważnia, a nawet obliguje człowieka do tego, by ten kraj mniej więcej rozumieć. A jednak wciąż łapię się na tym, że nie rozumiem. Albo raczej: pewnych rzeczy nie chcę zrozumieć, bo są dla mnie jak wyjęte z pudełka z napisem: szaleństwo. Kto rozumie szaleństwo, ten sam szaleńcem się staje.

Gdyby patrzeć na relacje polsko-amerykańskie przez pryzmat tego, co pisze część polskich mediów, to wyglądałoby na to, że Donald Trump przyciągnięty na siłę dziewiąty już raz spotkał się z prezydentem Andrzejem Dudą. Obaj wypili kawę i rozeszli się do domów. Pytanie, komu służy taka antypolska narr...

Na spotkanie launchingowe miejskiej sieci superszybkiego internetu przybyła prawie setka gości. Wszyscy, którzy w jakiś sposób przyczynili się do realizacji projektu, dzięki któremu mieszkańcy mojego miasta zyskają jeszcze jedną opcję podłączania się do sieci, co najważniejsze – tańszą niż porównywalna oferta od dostawców komercyjnych.

Wniesienie pozwu i rozpoczęcie procesu sądowego są właściwym wyborem, pod warunkiem, że wybraliśmy do tego celu właściwego adwokata. Ostatnio, po rozprawie prowadzonej przez inną kancelarię prawną w powiecie Westchester, ława przysięgłych przyznała odszkodowanie stronie poszkodowanej w wypadku motocyklowym. Niestety, odszkodowanie było zdecydowanie za niskie. Dlaczego?

Znajoma jest rozwiedziona, pracuje w dwóch różnych miejscach, by związać koniec z końcem, ma spory dług na kartach kredytowych, który spłaca nieregularnie. Opowiada, że gdy jej córka dostanie prawo jazdy, dostanie od niej nowy, „wypasiony” samochód. Znajoma jeszcze się nie zdecydowała, co dokładnie, ale jeździ po salonach i ma już kilka konkretów na oku.

Wszyscy wiedzą, że Amerykanie żyją na kredyt. Zaciągają pożyczki nie tylko na domy, mieszkania, pomieszczenia usługowe, jachty i samochody, ale także na... urlopy, przyjęcia weselne, lodówki. Zadłużają się również na pożyczki studenckie – swoje i dzieci.

Hejt rodzi się z frustracji, zaniżonego poczucia wartości, chęci odwetu za prawdziwe albo urojone krzywdy, z zawiści, nudy, bezkarności. Szukamy słabszego, by na nim odreagować. Dotychczas żyłam w przekonaniu, że hejterzy to albo sfrustrowani, skarlali moralnie złośliwcy, reperujący swoje upadłe ego przez dogryzanie innym i ubliżanie im w sieci, albo całkiem fajni ludzie, którym ktoś wyjątkowo dopiekł w danej chwili i muszą znaleźć swojego chłopca do bicia. Nigdy, nawet w najczarniejszych snach, nie przyszłoby mi do głowy, że hejt to praca, na pełny etat, i to na najwyższym szczeblu…

Przecież każdy ma własny rozum i wie, czy coś jest dla niego dobre, czy nie! Przecież każdy umie czytać, a do produktu załączona jest ulotka informacyjna o skutkach ubocznych. Przecież nikogo nie zmuszamy do zakupów, to zawsze jest tylko i wyłącznie jego wybór!

Gdy płonęła katedra Notre Dame, oczy całego świata patrzyły z przerażeniem i smutkiem w kierunku Paryża, a gdy płoną zielone płuca produkujące 20 proc. tlenu na Ziemi, mówi się i pisze o tym tak jakby pokątnie, sprowadzając pożar lasów o powierzchni ponad 250 milionów hektarów (obszar 9 Polsk) do spalenia sadu za stodołą sąsiada. Tak to przynajmniej wygląda w przypadku polskich mediów.