Lato, wakacje – czas relaksu, ale i przemyśleń…

W Lancaster, PA, odbyło się jedyne w swoim rodzaju spotkanie dzieci, młodzieży i rodzin. Przez sześć dni Black Rock Christian Retreat Center stało naszym drugim domem, który podarował nam wiele duchowych momentów.

O lipcowym spotkaniu pt. “Wakacje z Panem Bogiem” 2022 dowiedzieliśmy się z mediów społecznościowych, a dokładnie z Facebooka. Przez dłuższy czas śledziliśmy z mężem informacje o tej formie spędzenia wakacyjnego czasu, zanim podjęliśmy decyzję o wspólnym, rodzinnym wyjeździe pod Maryjnym hasłem “Oto Matka Twoja”. Wiedzieliśmy, gdzie jedziemy, ale nie wiedzieliśmy, kogo spotkamy i czego możemy oczekiwać.

Być może nurtuje Was pytanie, dlaczego wybraliśmy taką formę spędzenia wakacji z naszymi dziećmi. Dlaczego nie słoneczne wyspy? Dlaczego nie piękna Europa? Dlaczego nie ukochana Polska? Mamy dla Was wszystkich prostą odpowiedź: Maryja zawsze była i jest obecna w naszej rodzinie i w naszym domu. To Jej właśnie podczas tych wakacji chcieliśmy oddać się zupełnie, pozwolić wejść jeszcze raz w nasze zwyczajne, domowe sprawy i jednocześnie prosić o łaskę pokonywania codziennych, ludzkich trudności. Nasze pierwsze letnie “Wakacje z Panem Bogiem” potraktowaliśmy więc jako wspaniałą okazję do ubogacenia naszego życia duchowego, pogłębienia naszej wiary oraz budowania właściwych relacji z Bogiem i bliźnim poprzez wspólną modlitwę, dyskusję, śpiew i radość dnia codziennego.

Na “Wakacjach z Panem Bogiem” odłożyliśmy na bok komputery i telefony. Facebook oraz internet przestał dla nas istnieć, a napięty rozkład dnia nie pozwalał na kontakt telefoniczny z rodziną lub przyjaciółmi. Zaraz po porannej gimnastyce rozpoczynaliśmy każdy dzień Słowem Bożym i modlitwą. Po śniadaniu odbywały się grupowe warsztaty, podczas których poznawaliśmy wizerunki Maryjne i Jej objawienia – a więc Niepokalana, Częstochowska, Fatimska, Guadalupe i Gietrzwałdzka. Stałym punktem każdego dnia była msza święta. Zajęć mieliśmy wiele i chociaż stanowiły one trzon naszych dziennych aktywności, dla nas liczyły się również wszystkie momenty “pomiędzy”, czyli pływanie w basenie i lazurowym jeziorze, wieczorne ogniska, wspólny różaniec odmawiany podczas leśnych wędrówek i obcowanie z prostotą amiszów.

Być może wcale nie wyglądaliśmy perfekcyjnie podczas tych naszych spotkań, może nawet trochę byliśmy brudni na zewnątrz, ale jakże czyści stawaliśmy się w środku. U końca dnia, gdy zapadał zmrok, a my zmęczeni, ale szczęśliwi, szykując się do spoczynku, zwracaliśmy się do Pana o pokój po trudach dnia, jak również prosiliśmy o bezpieczną noc i świętość, do której przecież nieustannie dążymy.

Kulminacyjnym punktem całego tygodnia był środowy wieczór zawierzenia siebie i swojej rodziny Matce Bożej z Guadalupe, okrywając się Jej cudownym płaszczem, jednocześnie odczytując Maryjny Akt Zawierzania. Tutaj wszyscy mogliśmy pozwolić Matce Bożej przejąć kontrolę nad naszym życiem, nie tylko oddać Jej to, co jest łatwe, ale również to, co jest trudne. Wszyscy dobrowolnie daliśmy Matce Bożej prawo do kierowania naszymi codziennymi sprawami. Równocześnie daliśmy Jej wolność w rozwiązywaniu naszych jakże trudnych ludzkich spraw. Pod płaszczem Maryjnym, w najbezpieczniejszym depozycie, gdzie zło już nie ma dostępu, ukryliśmy naszą codzienność, jednocześnie pozwalając Jej kształtować i formować nasze wnętrza.

Przebyte “Wakacje z Panem Bogiem” pozwoliły nam również inaczej spojrzeć na nasze rodzicielstwo i następny etap naszego powołania, jakim są dorastające dzieci, które już zaczynają mieć własne pomysły na życie, niejednokrotnie inne od naszej wizji. Odpowiadając na nasze powołanie, razem z innymi rodzicami, uczyliśmy się pokory, cierpliwości i ufności w to, że Pan Bóg kocha nasze dzieci dużo bardziej niż my i zależy Mu na ich szczęściu. Jako rodzice, poprzez własną postawę i bycie z nimi, już wyposażyliśmy nasze dzieci w Bożą zbroję, która będzie chroniła je przed zasadzkami i pokusami tego świata. Teraz natomiast pozostaje nam szczera modlitwa do Ducha Świętego, aby pozostał on głównym motorem ich dalszego wzrostu duchowego.

Żegnaliśmy nasze “Wakacje z Panem Bogiem” wzruszeni, patrząc przez szybę samochodu na oddalające się zielone lasy, odjeżdżające auta i wypowiadając ostatnie słowa pożegnania. I chociaż było nam przykro, że kończy się nasz wspólny pobyt, to jednocześnie wiemy, że nasza przygoda z Maryją, Bogiem i drugim człowiekiem teraz się właśnie zaczyna. Bo przecież w życiu chodzi o coś więcej, o świadomość i pełne przekonanie, że w Bogu żyjemy, poruszamy się i jesteśmy cały czas, w każdym miejscu, i w każdym momencie. Powinniśmy więc zaprosić Go do każdej przestrzeni naszego życia i, jak powiedział św. Jan Bosko, musimy “chodzić zdecydowanie nogami po ziemi, a sercem mieszkać w niebie”.

Oczywiście nasze “Wakacje z Panem Bogiem” nie byłyby możliwe bez wspaniałych organizatorów tego letniego spotkania. Dziękujemy Katarzynie Pawce za jej serce i wkład włożony w niezwykle trudne i mozolne budowanie naszej wakacyjnej wspólnoty, aby była ona prawdziwie Bożym dziełem i przyniosła owoce. Dziękujemy naszym przewodnikom duchowym – o. Waldemarowi Łątkowskiemu CSsR, ks. Pawłowi Dziatkiewiczowi i s. Annie Lic – za poświęcenie nam całego swojego czasu oraz sił.

Dziękujemy również wszystkim rodzicom, którzy zdecydowali się oddać swoje pociechy pod naszą opiekę. Uwierzcie nam, był to dla Waszego dziecka czas Boży, nie czas stracony! Dołożyliśmy wszelkich starań, aby każde dziecko czuło się z nami dobrze.

Życzymy wszystkim wspaniałych wakacji, dużo radości z podziwiania dzieł Bożych i poznawania nowych inspirujących ludzi. Zostawiamy Was ze słowami św. Teresy z Lisieux: “Nie obawiaj się, że pokochasz Maryję zbyt mocno. Nigdy nie będziesz kochać Jej dosyć!”.

Wakacje 2022 dopiero się zaczęły, ale jeśli chcecie zmienić coś w swoim życiu, to przyłączcie się do naszej rodziny “Wakacji z Panem Bogiem.” Zapraszamy wszystkich na nasze rodzinne spotkanie w następnym roku 2-8 lipca w Lancaster, PA, gdzie będziemy rozważać osobę św. Józefa, patrona rodzin i świadka wielkich spraw. Wasze następne wakacje mogą być jeszcze lepsze, jeżeli przeżyjesz je z Bogiem. Bo wszystko, co mamy, to tak naprawdę tylko garstka czasu, którą nazywamy życiem. Przeżyjmy je więc dobrze, abyśmy w codziennej pogoni nie zagubili w nim tego, co mamy najcenniejsze… samych siebie i naszych bliskich.

Anna i Andrzej Wagnerowie