Od jakiego wieku u dziecka można zacząć myśleć o pozostawieniu go w domu samemu? W większości stanów nie stosuje się w tej kwestii sztywnych przepisów, poza określonymi zaleceniami. Konkretna regulacja prawna, dot. minimalnego wieku dziecka, które można pozostawić samotnie w domu, nie istnieje również w Nowym Jorku, ani New Jersey. Jak więc można to określić?
W New Jersey nie istnieje przepis, który wskazywałby jasno, od jakiego wieku można zostawić dziecko samo w domu, bez opieki. W Nowym Jorku również nie istnieje takie prawo – z zastrzeżeniem, że pozostawienie w domu zbyt młodego dziecka może zostać zinterpretowane w sądzie, jako zaniedbanie. Nie jest jednak sprecyzowane, co oznacza w tym wypadku „zbyt młode” dziecko.
Amerykańska Akademia Pediatrii sugeruje, że właściwym wiekiem, kiedy dziecko może zostać samo w domu pod nieobecność rodziców, jest 12 lat lub więcej. Dzieci w tym wieku – jak argumentują eksperci – często samodzielnie podróżują do szkoły i spotykają się ze znajomymi, więc pozostanie samemu w domu nie stanowiłby dla nich większego zagrożenia.
Specjaliści podkreślają jednak, że to nie sam wiek, ale szereg różnych czynników decyduje o tym, czy dziecko jest gotowe pozostać samemu w pustym domu. To m.in. indywidualna dojrzałość emocjonalna dzieci, poczucie odpowiedzialności oraz umiejętności praktyczne. Ważne może być także wsparcie z zewnątrz. Poproszenie zaufanego sąsiada o to, aby zajrzał do dziecka, a także nauczenie go reagować samodzielnie – np. poprzez umiejętność wybrania numeru alarmowego – na kryzysowe sytuacje.
Red. JŁ